Ostatnie miesiące w kalendarzu obfitują w dni związane z osobą św. Jana Pawła II – papieża Polaka:

2. kwietnia - rocznica śmierci,

30. kwietnia - rocznica kanonizacji,

1. maja - rocznica beatyfikacji,

13. maja - rocznica zamachu na życie Papieża,

18. maja - 101 rocznica urodzin,

a w pozostałych miesiącach - kolejne rocznice.

O naszym Papieżu możemy krótko powiedzieć słowami piosenki „Lolek”: „Nie ma lepszego od Jana Pawła Drugiego”. Każdego roku w szkole, w różnoraki sposób, okazywaliśmy pamięć i wdzięczność za życie Jana Pawła II i Jego pontyfikat, który zmienił oblicze ziemi, nie tylko „polskiej ziemi”.

Dzisiaj, w czasie pandemii, sięgamy do naszych archiwalnych źródeł, aby przypomnieć kim św. Jan Paweł II jest we wspomnieniach rozmówców, które złożyły się na naszą książkę z 2018 roku - „Polska jest w nas”.

Te fragmenty wspomnień dopełnią, wykonane przez uczniów w tym roku na plastyce, plakaty-kolaże z Janem Pawłem II i dwa aktualne wspomnienia, za które szczególnie dziękujemy:

(…) Jakie, Mamo, masz szczególne wspomnienie związane z pontyfikatem Jana Pawła II?

Szczególne wspomnienie?

Mam same szczególne wspomnienia. Przecież przez całe dorosłe życie Ojciec Święty był obecny przy mnie, może nie fizycznie, ale duchowo na pewno. Każda Jego pielgrzymka do Polski, to było wielkie wydarzenie i święto. Wszyscy czekaliśmy na Niego jak na kogoś najbliższego, a kiedy samolot lądował na płycie lotniska, a na jego stopniach pokazywał się Papież, to wiedzieliśmy, że oto wrócił do domu, że choć przez chwilę jest tylko dla nas, Polaków, i myślę, że Ojciec Święty cieszył się z pobytu w Ojczyźnie i widoku swoich ukochanych gór.

A kiedy w pewien kwietniowy wieczór odszedł na zawsze do domu swego Ojca, to wszyscy wiedzieli, że zamknął się pewien rozdział. Zamknął, jak karty Ewangelii ułożonej na prostej cyprysowej trumnie w czasie pogrzebu Ojca Świętego. W tych trudnych chwilach cały chrześcijański świat zjednoczył się w bólu i modlitwie.

Wiele było przykładów pojednań międzyludzkich, wzajemnych przeprosin, przebaczeń i choć jak się później okazało, niektóre były tylko chwilowe, to wiele przetrwało do dziś dając świadectwo, że nauki naszego ukochanego papieża, Jana Pawła II wryły się w nasze serca i tam już na zawsze pozostaną.

Z Mamą Bożeną rozmawiała Marlena

Wspomnienie zamachu na życie Jana Pawła II

13. maja 1981 r. w Rzymie miał miejsce zamach na Jana Pawła II. W zeszłym roku minęła 30. rocznica tego wydarzenia. Chciałabym zatrzymać wspomnienia tamtego tragicznego dnia. Gdy wydarzył się ten tragiczny dzień, miałam zaledwie 7 lat, ale ta chwila została w mojej pamięci do dziś.

Mama wówczas wyszła z domu do sklepu i zostałam w domu sama. Lubiłam słuchać radia, więc włączyłam radioodbiornik a w nim usłyszałam, że nasz kochany Ojciec Święty został postrzelony na Placu św. Piotra. Jako małe dziecko przeżyłam to bardzo mocno. Nagle poczułam silne bicie serca i zamilkłam na chwilkę. Po południu zostawiliśmy wszystkie swoje obowiązki i z całą rodziną udaliśmy się do kościoła. W czasie drogi nie rozmawialiśmy ze sobą, każdy trzymał w ręce różaniec i modliliśmy się o zdrowie dla Papieża. Gdy dotarliśmy na miejsce, tego co zobaczyłam nie zapomnę nigdy. W środku kościół był przepełniony ludźmi klęczącymi i trzymającymi w rękach różańce i książeczki. Ludzie klęczeli także wokół kościoła, błagając i prosząc Pana Boga o szybki powrót Ojca Świętego do zdrowia.

W naszej parafii długo panował spokój i cisza. Mieszkańcy częściej przychodzili na codzienną Mszę i gorliwie w niej uczestniczyli, prosząc o łagodniejsze cierpienie Ojca Świętego. Dlatego dziękuję dzisiaj Pani Katechetce, że pamięta o tych wydarzeniach i przekazuje je naszym dzieciom.

Z Mamą rozmawiała Ania

Wspomnienie o Papieżu Cioci Celiny.

Jan Paweł II był dla mnie papieżem, ale przede wszystkim wspaniałym człowiekiem i autorytetem. Był skarbnicą mądrości. Potrafił przyciągnąć do siebie nie tylko starszych, ale również młodych ludzi (Światowy Dzień Młodzieży). Najważniejsza postać w Kościele, która potrafiła żartować, śmiać się z samego siebie i nigdy nie wstydził się swoich łez. Potrafił zrozumieć ludzkie cierpienie. Cieszę się, że mogłam żyć w momencie sprawowania przez Niego pontyfikatu. Był osobą godną zaufania i naśladowania. Szkoda tylko, że strasznie trudno być takim człowiekiem, jak On. Wszystko to sprawiło, że na zawsze pozostanie w moim sercu i pamięci.

Jan Paweł II odegrał dużą rolę w moim życiu. Poprzez Jego miłość i nastawienie do młodzieży zmienił się mój pogląd na wiarę. Chodzę na pielgrzymki, chociażby po to, aby pokazać Mu, że czuję Jego obecność na każdej z nich. Staram się mieć więcej cierpliwości i szacunku do drugiego człowieka. Mimo tego, że odszedł, dalej czuję Jego obecność w trudnych chwilach mojego życia.

Wywiad przeprowadziła Gabrysia

(…) Babciu, jaką rolę odegrał w Twoim życiu Jan Paweł II?

Ojciec Święty był dla mnie drogowskazem, pokazywał jak żyć, jak postępować, jakie decyzje podejmować, aby w swoim życiu coraz bardziej przybliżać się do Boga. Nauczył mnie przede wszystkim miłości do drugiego człowieka, wzajemnego szacunku i zrozumienia mimo dzielących nas czasem poglądów na życie, wiarę itd. Był doskonałym przyjacielem, pasterzem i nauczycielem.

Wywiad z Babcią przeprowadził Patryk

(…) Mamo, jaką rolę Jan Paweł II odegrał w Twoim życiu?

Jan Paweł II jest dla mnie przede wszystkim Przyjacielem, który nauczył mnie, że wiara to nie tylko modlitwa, ale przede wszystkim umiejętność słuchania i zrozumienia drugiego człowieka. Mówił „Nie lękajcie się miłości, która stawia człowiekowi wymagania”. Tylko taka miłość może pomóc nam w osiągnięciu szczęścia i daje nam zadowolenie każdego dnia.

Mam nadzieję, że Jego nauka i wielka miłość do każdego człowieka, będą drogowskazami dla każdego z nas, że w naszych sercach i umysłach pozostanie obraz człowieka bardzo serdecznego, dobrego i otwartego na ludzi.

Tomek rozmawiał z Mamą

(...) Babciu, kim jest dla Ciebie Jan Paweł II i jaką rolę odegrał w Twoim życiu?

Ojciec Święty jest dla mnie wielkim autorytetem. Gdy został papieżem wszyscy bardzo się ucieszyli, a ja byłam dumna, ze jestem Polką. Wybór Ojca Świętego dał Polakom nadzieję na upadek komunizmu i tak też się stało. Miłość Jana Pawła II do Boga i ludzi sprawiła, że ludzie stali się lepsi i bardziej wierzący.

Ojciec Święty był dla mnie kimś wyjątkowym. Dzięki Niemu stałam się osobą bardziej wierzącą. Dziś modlę się do Niego, aby nadal wspierał nasz naród w trudnych chwilach i miał w opiece mnie i moją rodzinę.

Antek

(…) Babciu, kim dla Ciebie jest Jan Paweł II ?

Jan Paweł II dla mnie jest człowiekiem niezapomnianym. Dla mnie i dla następnego pokolenia. Jest wzorem do naśladowania, człowiekiem, o którym trzeba pamiętać, którego trzeba prosić o wstawiennictwo u Boga, mówić o Nim swoim dzieciom, swoim wnukom, aby nigdy pamięć o Nim nie zaginęła.

Jan Paweł II jest człowiekiem, który zdobył miliony ludzkich serc, zmienił świat nie siłą armat, ale siłą słowa. Nawrócił wielu ludzi niewierzących, zgromadził tłumy młodzieży i wiernych.

Szymon

Zapytałem Mamę, jak wspomina Papieża Jana Pawła II.

Najbardziej zapamiętała pierwszą wizytę Papieża w Polsce. Była wtedy małym dzieckiem. Pojechała ze swoim tatą pociągiem, do którego wciągnęli ją przez okno obcy ludzie. Posadzili na półce na bagaże, bo tylko tam było miejsce. W Krakowie wszyscy ludzie szli w jednym kierunku. Było bardzo ciepło. Okazało się, że Papież nie będzie przejeżdżał obok sektora, na który mieli bilety. Jednak w ostatniej chwili już wtedy Ojciec Święty postanowił po swojemu.

Siedziała na plecach taty „na barana”. Widziała tłum ludzi krzyczących: „Niech żyje Papież!”, las biało-żółtych chorągiewek i jeszcze wtedy odkrytym papamobile jechał On. Cały na biało, uśmiechnięty, machał ręką do ludzi. Wiedziała, że to bardzo ważny i wyjątkowy człowiek, ale dopiero po latach zrozumiała, jak bardzo był ważny i jak wiele zrobił dla Polski i świata.

Jakub kl. VII, maj 2021.

Wywiad przeprowadzam z moją Mamą.

1.Kim dla ciebie był Papież?

Papież Polak był dla mnie wyjątkową osobą, niezwykłym człowiekiem, którego zapamiętam do końca życia. Miał szczególny dar do przyciągania do siebie dzieci i młodzieży. Swoją miłość i radość dawał innym, dlatego tak bardzo pokochali Go młodzi ludzie. Szanował każdego człowieka, kochał wszystkich niezależnie od koloru skóry i wyznania. 

2.Czy słuchałaś jego nauk?

Tak. Ojciec Święty zawsze mówił prosto i zrozumiale. Każde wypowiedziane przez niego słowa człowiek mógł wziąć sobie do serca. Jego słowa są dla nas drogowskazami. Można powiedzieć, że Ojciec Święty jest naszym nauczycielem, który uczył nas jak być dobrym człowiekiem.

3.Czy spotkałaś kiedyś Papieża?

Papieża spotkałam w Watykanie na Placu Św. Piotra, gdy byłam na kolonii. Papież pozdrawiał grupy młodzieży z różnych krajów, gdy pozdrowił naszą grupę wszyscy krzyczeli. Podczas przejazdu papamobile Papież wyciągał rękę i dotknął dłoni mojej koleżanki za którą stałam. Potem wszyscy dotykaliśmy ręki Ewy (tak miała na imię koleżanka). Ręce się nam trzęsły. Do tej pory na samo wspomnienie łzy cisną się do oczu. Nie da opisać tego, co w tym momencie czułam, to po prostu trzeba było przeżyć. 

4.Jak zapamiętałaś Papieża?

Zapamiętałam Papieża, jako niezwykłego człowieka. Czynił dobro i był świadectwem świętości. Miłował Boga i Maryję. Kochał ludzi, a ludzie kochali Jego. Był człowiekiem wrażliwym na krzywdę innych, mądry i z poczuciem humoru. Na zawsze zostanie w moim sercu.

Milena, kl. VII, maj 2021.